HAIKYU!!
เฟ้นหาหนังสือที่น่าจะเหมาะกับเหล่าตัวละครในการ์ตูนไฮคิว!!
เรื่อง: สุชานาถ กิตติสุรินทร์
ภาพ: ms.midsummer
หากจะพูดถึงหนึ่งในการ์ตูนกีฬาที่มาแรงแซงโค้งที่สุดในยุคนี้ ชื่อของ Haikyu!! คงต้องอยู่ในลิสต์อย่างแน่นอน ทั้งความแปลกใหม่ของการนำเสนอกีฬาวอลเลย์บอลในวงการมังงะ มิตรภาพของเหล่าสมาชิกในทีม และที่ขาดไม่ได้คือดีเอ็นเอความใจสู้ของตัวละคร ที่ช่วยเสริมสร้างกำลังใจให้แฟนๆ เป็นอย่างดี
Haikyu!! ในภาษาญี่ปุ่นแปลว่าวอลเลย์บอล (เขาตั้งชื่อกันง่ายๆ แบบนี้เลยนะ) ส่วนฉบับภาษาไทยใช้ชื่อว่า ‘ไฮคิว!! คู่ตบฟ้าประทาน’ ผลงานการเขียนของ ‘ฮารุอิจิ ฟุรุดาเตะ’ (Haruichi Furudate) ว่าด้วยเรื่องราวของ ‘ฮินาตะ โชโย’ เด็กหนุ่มผู้หลงรักวอลเลย์บอลจากการดูการแข่งขันของ ‘ยักษ์จิ๋ว’ ทำให้เขาตัดสินใจมาเข้าเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนคาราสึโนะ และทำให้เขาได้พบกับ ‘คาเงยามะ โทบิโอะ’ เซตเตอร์อัจฉริยะอดีตคู่แข่งที่เคยเจอสมัยมัธยมต้นผู้ที่เขาตั้งใจว่าจะเอาชนะให้ได้ ทั้งสองคนต้องกลายมาเป็นเพื่อนร่วมทีม และเริ่มต้นการฝึกซ้อมสุดโหดเพื่อเผชิญหน้ากับการแข่งขันสุดท้าทาย
ในฐานะแฟนคลับผู้ติดตามอยู่ขอบสนามมาตั้งแต่ซีซั่นแรก ดูซ้ำจนแทบจะจำบทได้ ติดหนึบจนต้องไปหามังงะมาอ่าน (และพลิกจนนิ้วดำ หากคุณเคยประสบเหตุการณ์เหล่านี้ เราคือเพื่อนกัน) เราจึงไปนอนคิดคอนเทนต์ที่จะสมพระเกียรติการ์ตูนในดวงใจ จนได้ออกมาเป็นการแนะนำหนังสือที่เหมาะกับตัวละคร จะมีเล่มไหนและสมาชิกจากทีมไหนบ้าง ไปดูกัน! ?
ป.ล. แม้ ‘Haikyu!!’ ฉบับอนิเมะซีซั่น 1 จะต้องโบกมืออำลาเน็ตฟลิกซ์ไปในวันที่ 1 พฤศจิกายนนี้แล้ว แต่ภาคอื่นๆ ยังอยู่ครบ หรือจะเริ่มดูใหม่ตั้งแต่ต้นในสตรีมมิ่งอย่าง IQIYI, Pops, Bilibili และ TrueID ก็ยังได้
‘ฮินาตะ โชโย’ ตัวเอกของเรื่องผู้มีความสูงเพียง 162 เซนติเมตร แต่มีความสามารถในการกระโดดชนิดที่ใครผ่านไปมาก็ต้องเหลียวหลังมอง เขาเป็นนักเรียนปีหนึ่งและเป็นผู้เล่นในตำแหน่งตัวบล็อกประจำทีมโรงเรียนคาราสึโนะ หน้าที่สำคัญคือการเป็นตัวล่อเบี่ยงเบนความสนใจของคู่ต่อสู้ในสนาม ด้วยความรักที่ฮินาตะมีต่อวอลเลย์บอลทำให้เขาพร้อมจะทุ่มเทและพัฒนาทักษะอยู่เสมอ
• คอนกรีตเทคโนโลยี / วิชัย คุ้มมณี / สืบเนื่องจากวลีเด็ดของฮินาตะที่พูดตอนเจอกับอุชิจิมะครั้งแรกที่โรงเรียนชิราโทริซาวะว่า “ผมฮินาตะ โชโย มาจากคอนกรีต จะล้มคุณให้ได้ อุชิจิมะ วากะโทชิ” ทำให้เราคิดว่าหรือบางทีฮินาตะอาจจะอยากฝึกฝนทักษะด้านวิศวกรรมเพิ่มเติมจากด้านวอลเลย์บอลบ้าง
—
‘คาเงยามะ โทบิโอะ’ ตัวเอกของเรื่องอีกคน เขาเป็นนักเรียนปีหนึ่งและเป็นผู้เล่นในตำแหน่งเซตเตอร์ คาเงยามะมีทักษะด้านวอลเลย์บอลระดับอัจฉริยะ ช่วงแรกเขาไม่ค่อยลงรอยกับฮินาตะเท่าไหร่ แต่พอปรับจูนกันได้ก็กลายเป็นคู่หูบอลเร็วที่สร้างความแข็งแกร่งให้กับทีมคาราสุโนะเป็นอย่างมาก
• โฉมหน้าราชาชาตินิยม / ธงชัย วินิจจะกูล / สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน / ด้วยความสามารถที่โดดเด่นเหนือใครและความเชื่อว่าตัวเองสามารถสร้างความสมบูรณ์แบบให้กับทีมได้ ทำให้คาเงยามะเผลอทำตัวเผด็จการจนเพื่อนร่วมทีมสมัย ม.ต้นเรียกเขาว่า ‘ราชาแห่งสนาม’ เราจึงคิดว่าคาเงยามะควรอ่านเล่มนี้เพื่อจะได้รู้ว่าราชาที่แท้จริงเป็นอย่างไร (และไม่แนะนำให้ทำตามเป็นอย่างยิ่ง)
‘สึกิชิมะ เคย์’ นักเรียนปีหนึ่งผู้เล่นตำแหน่งตัวบล็อก เขาเป็นนักกีฬาที่ฉลาด สามารถวิเคราะห์กลยุทธ์ของคู่ต่อสู้ได้อย่างเฉียบคม แม้ภายนอกจะดูเป็นคนที่อัธยาศัยไม่ค่อยดีนัก แต่เมื่อต้องลงสนามแข่งขัน สึกิชิมะก็พร้อมทุ่มเททุกอย่างและเป็นที่ไว้ใจของทุกคนในทีม
• ใช้ความคิดเอาชนะโชคชะตา / Carol S. Dweck / สำนักพิมพ์ We Learn / เนื่องจากสึกิชิมะเป็นพวกไม่เชื่อในสัญชาตญาณ ทุกๆ การเคลื่อนไหวในสนามล้วนผ่านการคิดคำนวณจากมันสมองของเขาทั้งหมด (หากใครอยากดูซีนในตำนานอีกครั้ง ขอแนะนำเปิดไปซีซั่น 3 ตอนที่ 4 ทางนี้ดูกี่ทีก็กรี๊ดออกมา) หนังสือเล่มนี้จึงเหมาะกับเขาอย่างที่สุด
—
‘ยามางุจิ ทาดาชิ’ เพื่อนสนิทคนเดียวของสึกิชิมะ เขาเป็นคนขี้อายและไม่มั่นใจในตัวเอง ยามางุจิเป็นผู้เล่นสำรองในทีมวอลเลย์บอล รับหน้าที่เป็นตัวเสิร์ฟวิกฤตที่จะคอยมากู้สถานการณ์ให้ทีมไล่ตามคู่แข่งได้ทัน
• สำเร็จได้ไม่ต้องรอให้สมบูรณ์แบบ / Stephen Guise / สำนักพิมพ์ Shortcut / ในครั้งแรกๆ ที่ต้องลงสนามในฐานะตัวเสิร์ฟวิกฤต ยามากุจิทำได้ไม่ค่อยดีนัก จนความมั่นใจที่น้อยอยู่แล้วยิ่งถดถอยลงไปอีก แต่ทุกคนในทีมก็ให้กำลังใจอย่างเต็มที่ ทำให้เขามุ่งมั่นที่จะฝึกฝนตัวเอง และเข้าใจได้ว่าไม่มีความสำเร็จที่สมบูรณ์แบบอยู่จริง
‘ทานากะ ริวโนะสุเกะ’ นักเรียนปีสองหัวเกรียนผู้สร้างสีสันให้กับทีมคู่กับนิชิโนยะ เขาเล่นในตำแหน่งตัวตบ และเคยเป็นพี่เลี้ยงให้ฮินาตะกับคาเงยามะในช่วงที่ทั้งคู่เข้าชมรมมาแรกๆ ทานากะรู้ดีว่าตัวเองไม่ได้มีพรสวรรค์เหมือนผู้เล่นเก่งๆ เขาจึงทุ่มแรงทั้งหมดในการตบทุกลูกที่ลอยข้ามเน็ตมาด้วยจิตใจที่แข็งแกร่งสุดๆ
• โตเกียวเก้อ / ART JEENO / สำนักพิมพ์ Salmon / เนื่องจากโรงเรียนคาราสึโนะตั้งอยู่ที่จังหวัดมิยางิ เวลาเข้าไปแข่งในเมืองกับทีมเนโกะมะซึ่งเป็นโรงเรียนในโตเกียวทีไร ทานากะมักจะเรียกคนในทีมว่าซิตี้บอยเสมอ จนหลังๆ สนิทกันแล้ว ก่อนจะไปแข่งศึกกองขยะในซีซั่นหน้า รับหนังสือเที่ยวโตเกียวไปอ่านสักเล่มเลยทานาะกะซัง!
—
‘นิชิโนยะ ยู’ คู่หูคู่ฮาของทานากะ เขาเป็นผู้เล่นในตำแหน่งลิเบอโร่หรือตัวรับอิสระ แม้จะตัวเล็กที่สุดในทีม แต่นิชิโนยะนั้นใจใหญ่สุดๆ นอกจากทักษะการรับลูกอันดีเยี่ยมจนเป็นที่เลื่องลือในทีมอื่นๆ แล้ว เขายังเป็นคนที่เรียนรู้เทคนิคเจ๋งๆ และนำมาปรับใช้กับตัวเองอีกด้วย
• จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ร่วงหล่น / J. D. Salinger / สำนักพิมพ์ Lighthouse Publishing / ความสนุกของกีฬาวอลเลย์บอลคือการทำให้ลูกไปตกที่อีกฟากของสนามให้ได้ ตำแหน่งลิเบอโร่จึงมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งนิชิโนยะก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมในการเป็นผู้คอยรับ (ลูก) ไว้ไม่ให้ร่วงหล่นจนได้ชื่อว่าเป็นเทพผู้พิทักษ์ของคาราสึโนะ
‘ซาวามูระ ไดจิ’ นักเรียนปีสามผู้เป็นกัปตันของทีม พ่วงด้วยตำแหน่งตัวตบ เขาเป็นคนใจดี มีความเป็นผู้นำสูง และเข้มงวดเมื่อจำเป็น ซาวามูระมีทักษะการรับลูกที่ดีที่สุดรองจากนิชิโนยะและเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนในทีม
• เทคนิคกระตุ้นทีมจนสำเร็จ / Homma Masato / สำนักพิมพ์ INSPIRE / เมื่อการแข่งขันยืดเยื้อมาจนถึงเซตท้ายๆ สมาชิกในทีมส่วนใหญ่มักจะใกล้หมดแรง กัปตันทีมจึงต้องคอยงัดสารพัดเทคนิคมาให้กำลังใจ สู้ต่อไป อย่าเพิ่งยอมแพ้ กัมบัตเตะเนะ!!!
—
‘สึกะวาระ โคชิ’ นักเรียนปีสามผู้เป็นอดีตเซตเตอร์หลักของทีมวอลเลย์บอลคาราสึโนะ แม้ปัจจุบันจะผันตัวไปเป็นตัวสำรองแต่ก็มียังมีอิทธิพลในทีมไม่น้อย ด้วยการรับบทเป็นนักวางกลยุทธ์และยอดนักให้กำลังใจชั้นเยี่ยม นอกจากวอลเลย์บอลแล้ว สึกะวาระยังให้ความสำคัญกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกด้วย
• จงเอ่ยชม! พลังแห่งการใส่ใจ ใช้ที่ไหนก็สำเร็จ / David Novak และ Christa Bourg / สำนักพิมพ์ Heart Work / สึกะวาระเป็นคนร่าเริง มองโลกในแง่ดี และใจเย็น ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือรุ่นน้อง เขาก็เอาใจใส่ทุกคนด้วยคำชมและรอยยิ้มเสมอ
—
‘อาซึมาเนะ อาซาฮิ’ หนุ่มหน้าโหดแต่โหมดคิตตี้แห่งคาราสึโนะ เป็นนักเรียนปีสาม เล่นตำแหน่งตัวตบหัวเสา เขาเป็นคนฝีมือดี สามารถตบลูกด้วยแรงมหาศาล แต่ไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง เคยเกือบเลิกเล่นวอลเลย์บอลเพราะผิดหวังในความพ่ายแพ้ แต่ก็ฮึดสู้กลับมาได้เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมทีมยังต้องการเขาอยู่
• ความสำเร็จไม่มีกำแพง มีแต่ประตู / พฤศ กาญจน์ศิริ / สำนักพิมพ์ BIG IDEA / อาซึมาเนะเคยต้องเจอกับตัวบล็อกที่แข็งแกร่งอย่างทีมดาเตะโคซึ่งได้ชื่อว่าเป็นกำแพงเหล็ก ทำให้ไม่ว่าจะออกแรงตบไปมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถทะลุผ่านได้เลยสักลูก จนการแข่งขันจบลงที่การเป็นฝ่ายแพ้ ทำให้เขาท้อจนอยากเลิกเล่นวอลเลย์บอล แม้ภายหลังจะกลับมาได้แล้ว แต่เราก็ยังอยากยืนยันกับอาซึมาเนะว่าความสำเร็จไม่มีกำแพง ทุบมันไปเลยค่ะ!
‘โออิคาวะ โทรุ’ นักเรียนปีสามและกัปตันทีมวอลเลย์บอลประจำโรงเรียนอาโอบะโจไซ (เซย์โจ) เขาเป็นผู้เล่นในตำแหน่งเซตเตอร์ที่เก่งกาจมาก ถึงขนาดที่คาเงยามะยกให้เป็นไอดอล นอกจากทักษะการเซตลูกที่โดดเด่น โออิคาวะยังสามารถดึงเอาจุดเด่นของเพื่อนร่วมทีมออกมาเพื่อใช้ในการแข่งขันได้แบบเต็มประสิทธิภาพอีกด้วย
• “สำเร็จ” ได้ในแบบที่คุณเป็น / Bj Gallagher Hateley และ Warren H. Schmidt / สำนักพิมพ์ We Learn / โออิคาวะทุ่มเทให้กับการฝึกฝนอย่างหนัก ด้วยความเชื่อว่าความเก่งสามารถฝึกกันได้ ทำให้เขาเป็นผู้เล่นที่แม้ไม่มีพรสวรรค์แต่ก็มีความสามารถระดับสูงทัดเทียมกับนักกีฬาระดับแนวหน้าในเรื่อง
—
‘อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะ’ เพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กของโออิคาวะ เขาเป็นทั้งรองกัปตันและตัวตบหัวเสา อิวะอิสึมิเป็นที่เคารพของคนในทีมจนบางทีก็เหมือนกัปตันตัวจริง
• กายวิภาคการออกกำลังกายแบบฝึกกล้ามเนื้อ / Frederic Delavier / สำนักพิมพ์แอร์โรว์ / (มีการสปอยล์ครั้งยิ่งใหญ่ โปรดระวัง) หลังจบมัธยมปลาย อิวะอิสึมิตัดสินใจเรียนต่อในคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา และกลายมาเป็นผู้ฝึกซ้อมนักกีฬาให้กับวอลเลย์บอลทีมชาติ เราจึงคิดว่าหนังสือเล่มนี้เหมาะสมกับเขาสุดๆ (หรือบางทีเขาอาจจะมีแล้ว ?)
‘คุโรโอะ เท็ตสึโร่’ กัปตันทีมชั้นปีที่สามของโรงเรียนเนโกะมะ เขาเล่นในตำแหน่งตัวบล็อก และมีทักษะการอ่านทางสุดเฉียบ คุโรโอะเป็นหนึ่งในตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกมรับของเนโกะมะแข็งแกร่งสุดๆ นอกจากนี้เขายังเคยช่วยสอนเทคนิคการบล็อกให้สึกิชิมะ และเข้ากันได้ดีกับโบคุโตะด้วย
• ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ ใช้ใจ ไม่ใช้กฎ / Kevin Kruse / สำนักพิมพ์ Heart Work / จริงๆ คุโรโอะเป็นผู้นำที่มีความเป็นผู้ใหญ่อยู่แล้ว เขาเป็นทั้งนักวางแผนกลยุทธ์และที่พึ่งของสมาชิกในทีม หากได้อ่านเล่มนี้เพิ่ม เราเชื่อว่าคุโรโอะจะเป็นผู้นำที่สุดยอดกว่าเดิมแน่นอน
—
‘โคสึเมะ เคนมะ’ เด็กติดเกมที่ถูกคุโรโอะชักชวนเข้าวงการวอลเลย์บอล เขาเป็นนักเรียนปีสองผู้เป็นเซตเตอร์ของทีม ภายนอกดูเป็นคนไม่สนใจสิ่งรอบข้างและดูไม่ค่อยมีพลัง แต่จริงๆ แล้วเคนมะถือว่าเป็นมันสมองและหัวใจหลักของทีมเนโกะมะเลยก็ว่าได้ โดยเขาเป็นผู้วางแผนการเล่นและคอยหาจุดอ่อนของฝ่ายตรงข้าม
• ฝึกสมองให้สมองไม่เหนื่อย / Youshiki Ishikawa / สำนักพิมพ์ We Learn / อย่างที่บอกว่าเคนมะเป็นมันสมองของทีม การต้องเล่นและคิดในหัวไปด้วยน่าจะทำให้เหนื่อยมาก เราจึงคิดว่าเคนมะควรฝึกฝนสมองให้แข็งแรงเข้าไว้
‘โบคุโตะ โคทาโร่’ กัปตัน นักเรียนปีสาม และตัวตบแห่งโรงเรียนฟุคุโรดานิ เขาเป็นคนร่าเริงและมีมนุษยสัมพันธ์ดีเยี่ยม โบคุโตะเป็นนักกีฬาที่เก่งระดับท็อป 5 ของประเทศ แต่บางครั้งก็ชอบทำตัวเหมือนเด็ก อารมณ์แปรปรวนได้ง่าย ซึ่งส่งผลต่อฟอร์มการเล่นจนเพื่อนร่วมทีมต้องคอยงัดสารพัดกลยุทธ์มากระตุ้น
• คนเก่งจริง จะไม่พ่ายแพ้ต่ออารมณ์ / ปรมาจารย์เหมียวเทพกระบี่ / สำนักพิมพ์วารา / แม้โบคุโตะจะชอบเป็นจุดสนใจจนบรรดาเพื่อนๆ และน้องๆ ในทีมต้องคอยเอาใจเป็นพิเศษ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาเป็นเดอะแบกของทีมตัวจริง ซึ่งหากโบคุโตะได้อ่านเล่มนี้ รับรองได้ว่าเขาจะทำให้ฟุคุโรดานิเป็นทีมที่เจ๋งยิ่งขึ้นไปอีก
—
‘อาคาอาชิ เคย์จิ’ นักเรียนปีสองผู้เล่นในตำแหน่งเซตเตอร์ ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย อาคาอาชิมักจะใช้สายตาและสมองในการวิเคราะห์คู่ต่อสู้เสมอ เขาเป็นคนสำคัญที่คอยฉุดรั้งสติและให้กำลังใจยามโบคุโตะกลายร่างเป็นเด็กเอาแต่ใจ
• แค่ใช้คำให้เป็น พูดไม่ต้องเก่งก็พลิกสถานการณ์ได้ / Sasaki Keiichi / สำนักพิมพ์ We Learn / เนื่องจากฟอร์มการเล่นของโบคุโตะนั้นขึ้นอยู่กับความรู้สึกล้วนๆ อาคาอาชิจึงมีหน้าที่ในการจับสังเกตและเฝ้าระวังเป็นพิเศษ แม้อาคาอาชิจะเป็นคนเงียบๆ และพูดไม่ค่อยเก่ง แต่คำพูดไม่กี่คำของเขาก็สามารถช่วยให้โบคุโตะมีไฟและพลิกสถานการณ์ของทีมได้
‘อุชิจิมะ วากะโทชิ’ กัปตันชั้นปีที่สามของโรงเรียนชิราโทริซาวะ เขาเป็นนักกีฬาท็อป 3 ของประเทศและเป็นตัวแทนทีมชาติรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี อุชิจิมะมีบุคลิกเงียบขรึม ใบหน้าจริงจัง ร่างกายใหญ่โต และพละกำลังมหาศาล อาวุธลับสำคัญคือเขาเป็นคนถนัดซ้ายซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ทำให้เขาโดดเด่นและได้เปรียบอย่างมากในสนาม
• อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น / Yasuda Tadashi / สำนักพิมพ์ We Learn / แม้อุชิจิมะจะเก่งรอบด้านแค่ไหน แต่สิ่งหนึ่งที่เขายังอ่อนหัดนักคือการพูดคุย ประโยคที่ว่า “โออิคาวะ นายควรมาที่ชิราโทริซาวะ” นี่ชาวบ้านที่ไหนเขาจะมาเข้าตามนายกันอุชิจิมะ เอาเล่มนี้ไปอ่านแล้วไปฝึกมาใหม่นะ
—
‘เทนโด ซาโทริ’ นักเรียนปีสามผู้เล่นในตำแหน่งตัวบล็อกของทีม ภายนอกมีใบหน้ายียวน มีบุคลิกแบบทีเล่นทีจริง และชอบปั่นประสาทฝ่ายตรงข้ามเป็นที่สุด เทนโดมักใช้สมองคาดเดาทิศทางของบอลก่อนจะกระโดดขึ้นบล็อก ซึ่งส่วนมากมักจะถูกซะด้วย
• ศิลปะแห่งความผิดหวัง / กิตติพล สรัคคานนท์ / สำนักพิมพ์ Salmon / สำหรับเทนโดแล้ว เวลาที่ตัวตบของคู่ต่อสู้ตบลูกมาเต็มแรงโดยหมายมั่นว่าลงแน่นอนแล้วเขาขึ้นบล็อกได้ถูกจังหวะแบบเป๊ะๆ ใบหน้าที่ผิดหวังของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกพึงพอใจอย่างที่สุด เราจึงคิดว่าถ้าไหนๆ ก็ดูจะชอบความผิดหวังขนาดนั้นแล้ว ก็ลองอ่านเล่มนี้ดูมั้ย
‘มิยะ อัตสึมุ’ แฝดพี่ผมทอง เซตเตอร์ปีสองแห่งทีมโรงเรียนอินาริซากิ เขาเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองสูง และถือเป็นเซตเตอร์ที่เก่งที่สุดในระดับมัธยมปลาย โดยอัตสึมุสามารถเซตลูกที่ดีที่สุดให้ตัวตบทุกคนที่เขาเล่นด้วยได้ อีกทั้งยังเป็นคนที่เกลียดความพ่ายแพ้ และคลั่งไคล้ความสมบูรณ์แบบสุดๆ
• พาเหรดแห่งความเงียบงัน / Higashino Keigo / สำนักพิมพ์ Daifuku / แม้ภายนอกจะดูเป็นคนชิลล์ๆ ยิ้มง่าย หรือแอบเจ้าเล่ห์บ้าง แต่เมื่อต้องลงสนามแล้วอัตสึมุต้องการสมาธิขั้นสูงสุด โดยเฉพาะตอนเสิร์ฟลูก เขาจะโมโหและมองแรงใส่ทุกคนที่มารบกวนเขาในช่วงเวลาสำคัญ ขนาดที่ขบวนพาเหรดและกองเชียร์ยังต้องเงียบให้
—
‘มิยะ โอซามุ’ แฝดน้องผมเทา ตัวตบปีสองแห่งทีมโรงเรียนอินาริซากิ เขาเหมือนขั้วตรงข้ามของอัตสึมุ คือเป็นคนเงียบๆ สงบนิ่ง ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ แต่เก่งเหมือนกันไม่มีผิด ทำให้พวกเขาทั้งสองเป็นคู่แฝดที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับมัธยมปลาย
• Makoto Marketing / ดร.กฤตินี พงษ์ธนเลิศ / สำนักพิมพ์ The Cloud / (มีการสปอยล์ครั้งยิ่งใหญ่ โปรดระวัง) นอกจากวอลเลย์บอลแล้ว เขายังหลงใหลในการทำอาหารด้วย หลังจบพาร์ตการแข่งขันระดับมัธยมปลาย อีกสิบปีต่อมาโอซามุก็ได้เปิดร้านอาหารของตัวในชื่อ ‘มิยะโอนิกิริ’ เราจึงคิดว่าเขาควรเรียนรู้การตลาดที่มาจากหัวใจเพื่อจับใจจูลูกค้าให้อยู่หมัด