TangBadVoice หรือ ตั้ง—ตะวันวาด วนวิทย์ เจ้าของเพลงแรปที่คุณอาจคุ้นเคยจากเพลงเกี่ยวกับมาเฟียจ้างวานฆ่า ล้านนึง แรปมุกตลกคาเฟ่ในเพลง เปรตป่ะ แรปถึงตำรวจผู้กล้า กล้าประจบเพื่อสร้างตัวในเพลง เหตุด่วน แรปคุยกับตัวเองที่มาพร้อมกับท่อนแต่นแต๊นอย่าง จิตแพทย์ และเพิ่งปล่อยอัลบั้ม Not A Rapper ไปเมื่อเดือนกรกฎาคม แถมกำลังลุยทำอัลบั้มใหม่ที่จะปล่อยในไม่ช้า
     แต่วันนี้เราไม่ได้มาคุยกับเขาเกี่ยวกับเพลง เราจะมาชวนตั้งคุยถึงหนังสือและการอ่าน

ตั้งอ่านอะไรอยู่

     ช่วงนี้เราเพิ่งมาอิน วันพีซ (หัวเราะ) เหมือนเราตกรถ ช้ากว่าทุกคนมา 20 ปี ซึ่งจริงๆ ตอนเด็กเราก็อ่าน แต่ว่าไปหยุดแถวๆ เกาะแห่งท้องฟ้า แล้วไม่ได้อ่านอีกเลย พอช่วงโควิด-19 ก็ค่อยมานึกถึงว่าเราอ่านถึงเล่มไหนแล้ววะ เพราะแม่งเป็นสิ่งที่ติดอยู่ในใจเรามาตลอด เป็นเรื่องที่เรารัก คิดว่าจะต้องกลับไปอ่านให้ได้ ก็เลยเข้าไป Ookbee เพราะเห็นเพื่อนแชร์มาว่าอ่านฟรี เริ่มอ่านตั้งแต่เล่มแรกใหม่หมด ไปๆ มาๆ เราก็เสียตังค์ให้เขาเรียบร้อย เพราะอ่านเกินเล่มที่เขาเปิดให้อ่านฟรีอยู่
     พออ่านตอนเด็กกับตอนโตแม่งเป็นคนละเรื่องกันว่ะ ตอนเด็กจะเป็นอารมณ์แบบ โอ้ ต่อยมันให้กระเด็นเลย เอะอะก็ต่อยให้กระเด็น (หัวเราะ) แต่อ่านตอนโต เราได้เห็นว่าคนเขียน (เออิจิโร โอดะ) เขาพูดทุกเรื่องเลย พูดเรื่องการค้ามนุษย์ พูดเรื่องความไม่แฟร์ของการเป็นเชื้อสายเลือดมังกรฟ้า การที่เผ่าพันธุ์นึงมีอำนาจมากเกินไป แล้วเราชอบลูฟี่ที่มันแก้ปัญหาด้วยการต่อย (หัวเราะ)

     เรื่องนี้เกี่ยวกับมิตรภาพที่สวยงามที่สุดในโลก มิตรภาพที่ไร้ข้อแม้ ความรักที่มีต่อพวกพ้อง และความฝันที่เป็นไปได้ เราจะแพ้เรื่องของมิตรภาพใน วันพีซ มาก ใครแม่งไม่อยากมีเพื่อนแบบที่ลูฟี่มีวะ อย่ามายุ่งกับพรรคพวกกู (หัวเราะ) เราร้องไห้เยอะมาก หนักสุดคือตอนไปช่วยนิโค โรบิน จากหน่วย CP9 ตอนที่ยิงธงรัฐบาลโลก โคตรเท่ แล้วบทตอนนั้นคือ “มึงจะเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกเพื่อนิโค โรบิน เหรอ” เราก็ว้าก ร้องไห้ ตอนที่มีตัวละครสำคัญตายก็ไม่ไหว นั่งอ่านแล้วร้องไห้ฮืออยู่ข้างๆ แฟนเราที่ดูซีรีส์เกาหลีอยู่

ตั้งชอบตัวละครตัวไหน
     นิโค โรบิน เราชอบผู้หญิงที่มีบาดแผล ชอบความลึกลับของตัวละครนี้มาก ความแสดงออกน้อย แต่ข้างในใจมันใหญ่ ชอบความเนิร์ดประวัติศาสตร์ รองลงมาก็ลูฟี่นี่แหละ เพราะเป็นพวกฝันใหญ่อยู่แล้ว ไม่ค่อยคิดและทำเลยมากกว่า เลยรู้สึกว่าคอนเนกต์กับลูฟี่ดี ส่วนตัวที่เกลียดคือตัวที่จับนิโค โรบิน (หัวเราะ) และก็เกลียดเผ่ามังกรฟ้า เกลียดสัสๆ เราเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วด้วย เราจะไม่ชอบตัวละครที่ได้ดีเพราะว่าพ่อแม่ให้มาทุกอย่างแล้วไม่ทำอะไร นามสกุลใหญ่แล้วไม่ทำอะไรแต่ได้ดี แล้วมางอแงเอาแต่ใจ ไม่ชอบ

ร้านหนังสือที่ตั้งชอบ
     เป็นเว็บไซต์ชื่อ STARLEY/BARKER หลักๆ คือขายหนังสือภาพนี่แหละ เหมือนวงการโฟโต้บุ๊กจะชอบตามหาแรร์ไอเทมกัน แล้วเว็บนี้แม่งชอบมีมาขายเว้ย ส่วนใหญ่เราจะสั่งโฟโต้บุ๊กจากร้านนี้ ซึ่งว้าว ยอดเยี่ยม เวรี่กู้ดมาก
     ล่าสุดเพิ่งสั่ง Byways ของ โรเจอร์ ดีกินส์ (Roger Deakins) ที่เป็นช่างภาพถ่ายหนัง สำหรับเราคนนี้แม่งสุดยอดอัจฉริยะ ปกติเขาทำภาพเคลื่อนไหว แต่หนังสือเล่มนี้เป็นภาพนิ่ง ตอนนี้เรายังไม่ได้หนังสือนะ แล้วเอาจริงๆ เล่มนี้ภาพถ่ายอาจไม่ได้สวยเท่าไหร่ (หัวเราะ) แต่ก็เป็นหนังสือที่เราต้องมี เพราะว่าเป็นของช่างภาพเคลื่อนไหวในดวงใจ เราไม่ได้คาดหวังให้มันสุดยอดอยู่แล้ว เพราะภาพเคลื่อนไหวกับภาพนิ่งมันทำงานคนละแบบ

ที่ที่ตั้งชอบอ่านหนังสือ
     ระเบียง ไม่ก็ห้องนั่งเล่น แต่เราเพิ่งมีจุดที่ดีมาก คือหลิน (แฟนของตั้ง) มีเก้าอี้แคมป์ปิ้ง ซึ่งก็เอาไปไว้ตรงระเบียง มีแสงเข้าพอดี ตอนนี้เลยกลายเป็นจุดที่เราชอบมากในห้อง
     เราชอบอ่าน วันพีซ ตอนกินกาแฟแล้วดูดบุหรี่ไปด้วยที่สุด คิดว่าเราติดภาพของพ่อมานิดนึงมั้ง เพราะพ่อเราเป็นสุดยอดนักอ่าน ไปคิโนะฯ จะเหมาหนังสือกลับบ้านที 30-40 เล่ม เวลาเราเดินลงมาจากห้องก็จะเห็นพ่อนั่งอ่านหนังสือในห้องหนังสือ เขาอ่านแล้วดูมีความสุขที่สุดตอนกินกาแฟดำและสูบบุหรี่ไปด้วย เราชินกับภาพนั้นตั้งแต่เด็ก พอเราโตมาแล้วอ่านหนังสือก็จะมีภาพอย่างนั้น เราเพิ่งมาเข้าใจตอนเล่าให้ฟังนี่แหละ เออว่ะ กูได้ภาพนั้นมาจากพ่อ (หัวเราะ)

ตั้งใช้วิธีพับหรือคั่นหนังสือ
     เราจะพับ แต่เราไม่ได้พับแค่ปลายๆ หนังสือนะ พับแบบครึ่งหน้าเลย ฮ่าๆๆๆ คือเราเป็นคนที่แย่สัสๆ เป็นมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็จะโดนพ่อแม่ด่า แต่ก็ทำอยู่ดี แล้วถ้าเกิดเราเจออะไรที่ชอบก็จะเขียนในหนังสือ แบบทำร้ายจิตใจคนรักการอ่านทุกคนบนโลกมาก เราจะเอาปากกามาเขียน เอาไฮไลต์มาไฮไลต์เลย ฮืออออ