แมวและฉันในวันธรรมดา
แอ–ซยุง เขียน
วีรญา กังวานเจิดสุข แปล
สำนักพิมพ์ Bibli

     ในฐานะของทาสแมว เราโดน แมวและฉันในวันธรรมดา ตกตั้งแต่แรกเห็นปก เพราะองค์ประกอบต่างๆ ตั้งแต่ชื่อเรื่อง ยันภาพวาดนั้นชวนกระตุ้นต่อมให้หยิบหนังสือหน้าปกสีเหลืองเล่มนี้อ่านเพื่อบรรเทาอาการคิดถึงแมวโดยเร็วพลัน แต่เมื่อเปิดอ่านแล้ว ก็พบว่าหนังสือเล่มนี้ตอบโจทย์ความต้องการของเราได้แหละ หากก็เพียงครึ่งนึงเท่านั้น

     อาจเพราะความคาดหวังส่วนตัว ทำให้เมื่อเปิดอ่าน เราคิดว่าเรื่องราวส่วนใหญ่ที่จะได้อ่านคงตลบอบอวลไปด้วยการใช้ชีวิตของคนและแมวในบ้านหลังเล็ก แต่ความจริงนั้น น้ำหนักส่วนใหญ่หนักไปทางการเล่าเรื่องชีวิตและความรู้สึกของ ‘แอ–ซยุง’ ผู้เขียนและเจ้าของมิวมิว เจ้าแมวที่อยู่บนหน้าปกมากกว่า

     เราได้รู้ว่าเธอใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว เคยไปทำงานที่ญี่ปุ่น กลับมาเกาหลีใต้ เป็นนักวาดฟรีแลนซ์ ตอนแรกไม่คิดจะเลี้ยวแมว แต่แล้วก็ตามประสาของทาสแมวกว่าครึ่ง เธอทนพิษความน่ารักของสัตว์ชนิดนี้ไม่ไหว ต้องเลี้ยงจนได้ แล้วก็ต้องหาห้องพักที่จะมีพื้นที่พอให้เธอกับมิวมิวได้หย่อนใจไปด้วยกัน

     ภายในเล่ม ถูกร้อยเรียงเรื่องราวผ่านความเรียงสั้นๆ ตัดสลับด้วยภาพวาดที่มีแมวมาทำนู่นทำนี่ รวมถึงเขียนวาดว่าแมวเธอมีนิสัยอย่างไร ทำตัวแบบไหนบ้าง และที่ขาดไม่ได้ คือการวาดที่พักอาศัยกับทิวทัศน์ต่างๆ ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ซึ่งก็วาดออกมาได้น่ารักและทำให้การอ่านเพลิดเพลินขึ้นไม่น้อย ซึ่งเอาจริงๆ คิดว่านักอ่านหลายท่านอาจคุ้นกับลายเส้นของแอ–ซยุง กันบ้างแล้ว เพราะเธอเป็นคนวาดภาพประกอบให้กับ ‘ที่จริงแล้ว ฉันเป็นคนเก็บตัวนะ’ หนังสือที่ออกมาครองใจชาวอินโทรเวิร์ตไปเมื่อปีก่อน

     อย่างไรก็ตาม ต้องบอกว่าในฐานะทาสแมว เราแอบคาดหวังเรื่องเล่าเกี่ยวกับแมวมากกว่านี้อีกนิด แต่ก็ต้องบอกอีกเช่นกันว่าถ้ามองหนังสือเล่มนี้เป็นบันทึกของแอ–ซยุง นักวาดคนหนึ่ง หนังสือเล่มนี้ก็ถือว่าน่าสนใจ เพราะเราจะได้เห็นมุมมองการใช้ชีวิต ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเพื่อนร่วมวงการนักวาด และเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในแต่ละวัน ซึ่งเราอาจเอามาปรับใช้กับชีวิตในห้องสี่เหลี่ยมหรือเวลาไปเตร็ดเตร่ที่ไหนในวันหยุดได้

     และต่อให้เราจะบอกว่ามีแมวน้อยไปหน่อย แต่ถ้าสังเกตดีๆ หนังสือเล่มนี้ก็มีกิมมิกแมวๆ ซ่อนอยู่ในทุกหน้า ซึ่งเราว่าน่ารักน่าชัง และทวีความน่าร้ากกกของหนังสือเล่มนี้ไปในตัว