Context

แต่ไหนแต่ไร ฉันใฝ่ฝันอยากจะอายุ 30 เร็วๆ อยากมีชีวิตแบบในหนังรอมคอมที่ชอบดู รับบทผู้ช่วยบรรณาธิการสาว มือขวารับสายโทรศัพท์จากเจ้านาย มือซ้ายถือแก้วอเมริกาโนร้อน แล้ววิ่งกึ่งเดินบนรองเท้าส้นสูง หวังไปให้ทันลิฟต์ตัวหน้า

บทเรียนประวัติศาสตร์บ้านเรามักถูกทำให้เป็นเรื่องน่าเบื่อ เหตุการณ์สำคัญๆ ที่ส่งผลสะเทือนสังคมอย่างรุนแรงในช่วงเวลาของมันมักถูกย่อยให้เหลือแค่บรรทัดเดียว จนไม่เห็นความสำคัญของเหตุการณ์นั้นๆ

ผมไม่แน่ใจว่าควรจัดให้หนังสือ #nyc ของ เจฟฟ์ เมอร์เมลสไตน์ (Jeff Mermelstein) อยู่ในหมวด ‘หนังสือภาพ’ หรือ ‘หนังสืออ่าน’ กันแน่

นอกจากศัตรูของการอ่านจะเป็นบรรดาซีรีส์ทั้งหลายแล้ว ฟากอนิเมะก็ไม่ยอมแพ้ แม้จะเป็นตอนสั้นๆ ประมาณยี่สิบนาที แต่จำนวนตอนที่พุ่งพรวดไปหลักสิบ (บ้างก็หลักร้อยต้นๆ ไปจนถึงหลายร้อย) ก็ทำให้เราไม่ได้หลับได้นอน เอ้ย ไม่ได้อ่านหนังสือเช่นกัน

ปั่นแฮชแท็กคัมแบ็กให้โอปป้าจนติดเทรนด์ แชร์แฟนแคมการแสดงไลฟ์สด โดเนตเงินทำโปรเจกต์วันเกิด หรือจะซ้อมเต้นคัฟเวอร์เพลงเกาหลี

หลายๆ ท่านอาจรู้จักดิฉันผ่านเพจ Card Shark ตำนาน ประวัติศาสตร์ วรรณกรรม วัฒนธรรมจากไพ่ทาโรต์ มาบ้างแล้ว (เพจอะไรชื่อยาวจัง) แต่ถ้ายัง ดิฉันจะขอแนะนำว่าทั้งเพจและคอลัมน์นี้มีจุดร่วมกันคือ

เริ่มจาก CONT. เป็นเว็บไซต์ชวนอ่าน ที่พาไปอ่านทุกสิ่งบนโลกใบนี้ แต่ช่วงหลังมานี้ เราวางหนังสือไปติดซีรีส์กันยาวๆ ซึ่งซีรีส์เกาหลีหนึ่งเรื่อง โดยทั่วไปมีจำนวน 16 ตอน

“ด้วยสถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ ทั้งการทำงานของภาครัฐที่ไม่เคยโปร่งใส เรื่อยมาจนการจับกุมประชาชน หรือแม้แต่ปัญหาสังคมที่มักจะอยู่ในเทรนด์ตลอดเวลา..."

เราดู La Revolution ซีรีส์ใหม่สัญชาติฝรั่งเศสจากเน็ตฟลิกซ์ที่ออกฉายในช่วงกลางเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ด้วยความเข้าใจผิดแต่แรกว่านี่คือซีรีส์บอกเล่าประวัติศาสตร์การปฏิวัติฝรั่งเศส

ถ้าหากนึกถึงหนึ่งในหนังสือที่มีพลังเพียงพอจะสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับยุคสมัย ชื่อของ ฌอง-ฌากส์ รุสโซ (Jean-Jacques Rousseau) และหนังสือ สัญญาประชาคม (Du Contrat Social) น่าจะเป็นชื่อหนึ่งที่หลายคนยอมรับ