Thinking

ช่วงปลายปี 2019 เราใช้เวลาหนึ่งเดือนไปกับการอ่านหนังสือเซต เพอร์ซีย์ แจ็กสัน (Percy Jackson) วรรณกรรมเยาวชนแฟนตาซีห้าเล่มจบของ ริก ไรออร์แดน (Rick Riordan) ที่เล่าตำนานเทพปกรณัมกรีกได้เฟี้ยวและสนุกแบบสุดๆ ระดับที่เรายกขึ้นหิ้งให้อยู่เลเวลเดียวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์ 

Mischa Cheap อ่านว่า มิจฉาชีพ เป็นชื่อบาร์แบบป๊อปอัพในย่านอารีย์ ชื่องานแฟชั่นวีคที่แหวกขนบแฟชั่นวีค ชื่อแบรนด์เสื้อยืดพิมพ์ลาย และชื่อแบรนด์น้ำหอมของ ‘พงษ์สรวง ชุบ’ หรือ ‘โน้ต Dudesweet’

สิ่งที่ ‘บู้—ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์’ และ ‘เฮาส์—สรศักดิ์ จันทรมัณฑนา’ เป็นเหมือนกัน ไม่ได้มีแค่การเป็นมือเบสและมือกีตาร์ประจำวงดนตรี Slur เท่านั้น อีกสิ่งที่พวกเขาเป็นเหมือนกันคือ เจ้าของธุรกิจ

โอ๊บ—บุรินทร์ฑร ตันตระกูล นอนในร้านหนังสือ เขาเป็นคนสตูล จบคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทำงานเป็นนิติกรอยู่หลายปี หนีไปบวชวัดป่าที่สุรินทร์ และตัดสินใจกลับไปเรียนต่อปริญญาโท เขาเรียนไม่จบ

“ขนาดแก่แล้วยังอ่านสนุกและได้ความคิดกับความรู้สึกดีๆ กลับมา” เพราะประโยคที่พี่แหม่ม—วีรพร นิติประภา ทิ้งท้ายถึงหนังสือนิทานเด็กสามเล่มที่เลือกมาแนะนำในโปรเจกต์ 31DAYS31READERS ของพวกเราเมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ทำให้ผมนึกอยากกลับไปอ่านนิทานอีกครั้ง

หากท่านยอดฝีมือสนใจใคร่อยากรู้จักวิทยายุทธเหล่านี้ให้มากขึ้นก็ขอกวักมือเรียกเข้ามาที่โรงเตี๊ยม ข้าน้อย—เสี่ยวเอ้อ ผู้รินน้ำชา จะพาท่านมาล้อมวงจิบชาร้อนๆ ในบรรยากาศสลัว พลางเล่าเรื่องราว ‘โลกภายนอก’ ของหนังสือนวนิยายกำลังภายใน

เคยเป็นกันมั้ยครับ เวลาอ่านหนังสือ ดูหนัง หรือฟังเพลงใดๆ แล้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอยากเจอเจ้าของผลงาน อยากพูดคุย อยากทำความรู้จัก และจะดีมากๆ ถ้าได้รู้เบื้องหลังความคิดก่อนจะมาเป็นผลงานชิ้นนั้น

คงไม่เกินไปนักที่จะบอกว่า ไม่มีเรื่องไหนในช่วงเวลานี้ร้อนแรงกว่าการชุมนุมตามพื้นที่ต่างๆ ซึ่งไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไร ก็น่าจะพอเห็นว่าการประท้วงและเรียกร้องในรอบปีนี้มีรูปแบบที่แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ

Plastic Plastic แบบไม่อ้างวิชาการ ไม่อิงหลักวิทยาศาสตร์ คือวงดนตรีแนวอินดี้ป๊อปของสองพี่น้อง ‘ปกป้อง’ และ ‘ต้องตา จิตดี’

เราเจอกันต์แล้วหลายครั้ง... โทรทัศน์จอนูนยี่ห้อไอว่า 21 นิ้ว คือที่ที่เราเจอ กันต์ ชุณหวัตร ครั้งแรก